امتیاز کاربران
روايات و احاديثي زيادي در خصوص قرض و حرمت ربا براي سعادت و كمال انسانها وارد شده است كه گزيده اي از آنها به شرح ذيل تقديم مي گردد:
بيان قرض در قرآن و روايات
رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: كسي كه به برادر مومن خود قرض بدهد، در برابر هر درهمي كه قرض داده هم وزن كوه اُحد، رضوان و طور سينا،حسنات خواهد داشت و اگر براي باز پس گيري آن مدارا كند، از پلِ صراط همچون برق جهنده، بدون حساب و عذاب خواهد گذشت. (ثواب الاعمال، ص 414)
امام صادق - عليه السّلام - فرمود: بر روي درب بهشت اين گونه نوشته شده است: قرض دادن هيجده برابر پاداش دارد و صدقه ده برابر. (بحار الانوار، ج 103، ص 138)
رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: پاداش صدقه ده برابر، پاداش قرض هيجده برابر، پاداش پيوند و ارتباط با برادران ديني بيست برابر و پاداش صلةرحم و پيوند با خويشاوندان، بيست و چهار برابر مي باشد. (الكافي، ج 4، ص 10)
امام صادق - عليه السّلام - فرمود: قرض دادن مال را، بيشتر دوست دارم تا آن كه آن را ببخشم. (بحار الانوار، ج 103، ص 139)
امام علي - عليه السّلام - در وصيت به فرزندشان امام حسن - عليه السّلام - فرمود: اگر كسي در حال بي نيازي ات از تو قرض خواست، آن را غنيمت بشمار تااينكه در روز تنگدستي و احتياج، او نيز قرض تو را جبران نمايد. (نهج البلاغه، نامه 31)
امام صادق - عليه السّلام - فرمود: هيچ مومني نيست كه به خاطر خدا به مؤمن ديگر قرض دهد، جز آنكه خداوند هر روز ثواب صدقه دادن آنرا به حساب وي ثبت كند تا زماني كه آن مال به او باز گردد. (الكافي، ج 4، ص 34)
امام رضا - عليه السّلام - فرمود: پاداش قرض دادن هيجده برابر اجر صدقهاست، زيرا قرض به کسي مي رسد که خود را براي گرفتن صدقه، ضايع (و کوچک) نميکند. (بحار الانوار، ج 103، ص 140)
امام باقر - عليه السّلام - فرمود: هر گناهي با شهادت در راه خدا بخشيده وپاك مي شود، مگر قرض كه كفّاره اي ندارد جز اينكه توسط شخص بدهكار يا شخص ديگري پرداخت شود و يا اينكه طلب كار گذشت نمايد. (وسائل الشيعه، ج 13، ص 83)
پيامبر اكرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: كسي كه قادر به پرداخت حق ديگران است، اگر طلبكار را معطل كند، در مقابل هر روز تاخير، گناه شخص باجگير در نامه عملش ثبت خواهد شد. (بحار الانوار، ج 103، ص 146)
امام رضا - عليه السّلام - فرمود: كسي كه قرض بگيرد در صورتي كه تصميم داشته باشد آن را پس دهد، در امانِ خداست تا آن را اداء كند، ولي اگر تصميمنداشته باشد آنرا به صاحبش برگرداند، پس او دزد محسوب مي شود. (بحار الانوار، ج 103، ص 150)
پيامبر اكرم - صلي الله عليه و آله - فرمود: تاخير در پرداخت قرض توسط انسان توانمند و غني، ظلم است. (وسائل الشيعه، ج 13، ص 90)
امام صادق - علیه السلام - مي‌فرمايد: دزدان سه دسته‌اند: کسي که زکات ندهد، کسي که مهر زنان را حلال شمرده (و از دادن آن خودداري کند) و کسي که قرض کند و قصد اداء آن دين و قرض را نداشته باشد.
رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: شبي كه به معراج برده شدم ديدم كه روي درب بهشت اين چنين نوشته بود: صدقه ده برابر پاداش دارد و قرض هيجده برابر. به جبرئيل گفتم: چرا قرض برتر از صدقه است؟ گفت: چون قرض گيرنده فقط به خاطر نيازش قرض مي گيرد ولي سائل تقاضاي كمك مي كند، اگر چه بي نيازباشد. (كنز العمّال، ح 15374)
امام موسی بن جعفر-علیه السلام- فرموده اند: مبادا از خرج کردن دارایی خود (مالی، جانی، آبرویی) در راه دریغ کنی که اگر چنین کردی بدان که دو برابر آن مال را از روی ناچاری در راه باطل و معصیت خدا خرج خواهی کرد.( تحف العقول/ 432)
امام صادق (ع( فرمود
بردر بهشت نوشته ده است که ثواب صدقه ده برابر و ثواب قرض الحسنه هيجده برابر است. و نيز فرمود وقتي به کسي قرض مي دهيد، مال شما درهر لحظه درصدقه است تا پول شما برگردد. زيرا در هر لحظه مي توانيد پول خود رامطالبه کنيد و چون به برادر خود فرصت مي دهيد، لذا مانند اين است که پول شما درصدقه است
